Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Νude

Nude

Ακολουθώ την πρόσκληση-πρόκληση της φίλης Μαριλένας.
Πηγή έμπνευσής της ήταν η φράση της αγαπημένης της συγγραφέως Sidonie-Gabrielle Colette:
When she raises her eyelids it’s as if she were taking off all her clothes / Κολέτ:
Όταν σηκώνει τα βλέφαρά της, είναι σαν να βγάζει όλα της τα ρούχα.

"...Κράτα λίγο ακόμα" 

Μπαίνει στο μπάνιο και κλειδώνει την πόρτα.
Βγάζει ένα - ένα τα ρούχα της και κοιτάζεται στον καθρέφτη.
Γυμνή απέναντι σε μια άγνωστη...
Σήμερα κλείνει 52 χρόνια ζωής. 52 χρόνια, πώς πέρασαν;;;
Ανοίγει το νερό και το αφήνει να γεμίσει την μπανιέρα. Βυθίζεται μέσα της.
Στην σκέψη της είναι καρφωμένοι οι στίχοι ενός αγαπημένου τραγουδιού.
Η φωνή του Παπακωνσταντίνου επαναλαμβάνει ρυθμικά μέσα της: 
έρω καλά τι πέρασες, βλέπω σκιές στο σώμα.
Ξέρω νιώθεις πως γέρασες, μα κράτα λίγο ακόμα."
Παίρνει το σαπούνι και τρίφει το σώμα της.
Τεντώνει τα πόδια της και ενώ το σαπούνι γλιστράει πάνω τους βλέπει τα σημάδια του χρόνου. Τα δάκτυλα ελαφρώς παραμορφωμένα από αρθρίτιδα, ο δεξιός αστράγαλος πρησμένος από κακή κυκλοφορία. Τα πόδια της ...και που δεν πήγε με αυτά τα πόδια..  και τι δεν έζησε.
 Τα χέρια που κρατούν το σαπούνι έχουν κηλίδες πάνω τους. Πόσο διαφορετικά ήταν όταν μπλέκονταν με τα δάκτυλα του αγαπημένου της. Δεν χρειαζόταν να του μιλήσει. Του χάιδευε τα χέρια, τα πίεζε και εκείνος ήξερε πόσο πολύ τον αγαπούσε.
Το σαπούνι ακουμπά την κοιλιά της. Οι ραγάδες εναπομείναντα  σημάδια της εγκυμοσύνης. Σαν χθες της φαίνεται που ο πρωτότοκος της την πίεζε και διαγράφονταν η πατούσα του πάνω στην κοιλιά της. Πόσο ευτυχισμένη ένιωθε. Δεν σκεφτόταν την τεράστια κοιλιά ή την παραμόρφωση του σώματός της. Μόνη της έννοια να γεννηθεί γερό το παιδί.
Ακουμπά τα στήθη της που τώρα είναι πεσμένα. Πόσο περήφανη ένιωθε όταν τάιζε τα μωράκια της. Τα στήθη της εκπληρώνανε το σκοπό τους και την πλημμύριζε μητρική τρυφερότητα.
Πόσο άλλαξε το σώμα της.
Το πέρασμα του χρόνου αποτυπώνεται σε κάθε σημείου του γυμνού κορμιού της.
"Ξέρω καλά τι πέρασες ... "
Το τραγούδι της διακόπτει ο ήχος της πόρτας που ανοίγει.
"Ο γιος μου θα είναι'',  σκέφτεται. "Γύρισε απο το φροντιστήριο και θα πεινάει''.
Βγαίνει γρήγορα από την μπανιέρα, και ντύνει βιαστικά το γυμνό της σώμα.
Πού χρόνος για ονειροπολήσεις. Την περιμένουν διάφορα.
"Ξέρω νιώθεις πως γέρασες μα κράτα λίγο ακόμα..."








Κράτα λίγο ακόμα
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μουσική/Στίχοι: Μικρούτσικος Θάνος/Ιωάννου Οδυσσέας


8 σχόλια:

  1. Αννα μου καλησπέρα και καλή βδομάδα να χεις!!
    ετρεξα με το που είδα την ανάρτηση!! Σε ευχαριστώ τόσο τόσο πολύ για την συμμετοχή σου στην πρόκληση!! Μου αρέσει πάρα πολύ η περιγραφή σου!! Με βάζεις αμέσως στην ψυχολογία της ηρωίδας, χωρίς τίποτα περιττό μας την ξεγυμνώνεις γραμμή γραμμή!!
    Τόσο ρεαλιστική και γήινη αποτύπωση του γυμνού!! Σε ευχαριστώ από καρδιάς για το κείμενό σου!! Θυμαμαι και τα υπέροχα κείμενα που είχες γράψει στην πρόκληση με τον πίνακα!!
    Φιλάκια πολλά Αννα μου και να χεις μια δημιουργική βδομάδα!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφη ανάρτηση. Βγάζει μια έντονη μελαγχολία όμως καλυμμένη με τρυφερή ομορφιά και γλυκύτητα. Θα έλεγα η "ηρωίδα" αξίζει μια εντονότερη παραίνεση στην καθημερινή ζωή με ότι αυτή σηματοδοτεί με το γυμνό.
    Καλή σου συνέχεια πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλημερα φιλη μου! υπεροχη η αναρτηση σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ωραίο κείμενο Άννα μου. Ρεαλιστικό και η περιγραφή σου τόσο ζωντανή.
    Μπράβο σου. Θα λεγα στην ηρωίδα σου βάστα ακόμη έχεις πολύ δρόμο. Τα 52 δεν είναι λόγος να νοιώθει τα γεράματα.........είναι νωρίς!
    Καλό σου βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έτσι που ταιριαξες τους στίχους με το κείμενο... ΥΠΕΡΟΧΟ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βγαλμένο απ' την καθημερινότητα!!!
    Καλή Κυριακή! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το κείμενό σου Άννα μου γεμάτο αλήθειες, να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αννα μου μολις το διαβασα ειναι καταπληκτικο απολυτα αληθινό σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή